Ken jij ze ook? Die moeders die alles voor elkaar lijken te hebben. Die ‘s ochtends tiptop verzorgd op het schoolplein verschijnen. Hun kinderen ook trouwens. Die de lekkerste dingen maken als er hapjes voor in de klas geleverd moeten worden. Die een drukke baan hebben, maar toch altijd klaar staan om de juf of meester te ondersteunen bij één of andere activiteit.

Niet? Nou, ik ken er genoeg. Zij lijken het perfect voor elkaar te hebben, terwijl het voor mij al een uitdaging is om alles enigszins soepel te laten verlopen. Laat staan dat ik de tijd vind om dé perfecte traktatie te maken of in de gaten te houden of mijn kinderen (en ikzelf) er wel bijlopen alsof ze uit een fashion magazine zijn gestapt.

Toen de kinderen nog jong waren, waren deze, in mijn ogen perfecte moeders, niet heel goed voor mijn zelfvertrouwen.  Hoe deden zij dat toch elke dag weer? Ik deed talloze pogingen om dat ook voor elkaar te krijgen, maar steeds faalde ik jammerlijk. Tot ik er op een dag genoeg van had. Niet perfect is ook goed! Toen dat kwartje viel, werd het leven ineens een stuk eenvoudiger. En leuker ook! En weet je, mijn kinderen klaagden niet. Integendeel, die waren dolblij als ze op chips mochten trakteren in plaats van op een komkommerslang. Die klommen in bomen en kropen door de modder in de wetenschap dat die extra vlekken mij niks uitmaakten.

Inmiddels zijn mijn kinderen 14 en 21 jaar oud en ik merk dat ze zich zelden laten leiden (of moet ik zeggen: gek maken) door het perfecte plaatje. Heb ik toch iets goed gedaan in de opvoeding!

Mirjam de Swart

Moeder van Jeannine (21) en Noah (14)

Communicatiemedewerker en freelance journalist